ورزش فقط روی اندام‌های ما تأثیرگذار نیست. دنیایی که در جوانی و بزرگ‌سالی به آن وارد می‌شوید آن‌قدر جدی است که ورزش به عنوان یک تفریح نیازآن است و اگر از حالا شروع کنید، برای آن روزگارتان توشه‌ای برداشته‌اید. از ما گفتن.
مهرداد یوسفی، کارشناسی ارشد تربیت بدنی و دکترای روان‌شناسی ورزشی حرف‌هایی درباره تأثیر ورزش روی نوجوانان دارد که پای صحبتش می‌نشینیم.
- چه ورزشی برای نوجوانان مفیدتر است؟
در همه دنیا به ساختار فیزیکی کودکان و نوجوانان توجه می‌کنند و بر اساس آن، ورزشی را که برای آنها مناسب باشد انتخاب می‌کنند. در سطح حرفه‌ای حتی روی ژن آنها کار می‌کنند تا در آینده ورزشکارانی با فیزیک مناسب آن رشته داشته باشند.
- چه‌طور می‌توان بهترین ورزش را به نوجوانان پیشنهاد داد؟
این‌که نوجوانان چه ورزشی کنند که در این سن باعث ساییدگی مفصلشان یا مشکلات عضلانی و... نشود مهم است. باید توجه کنیم در همه دنیا دنبال ورزش‌هایی هستند که بتوانند شادی و نشاط به وجود بیاورند. با توجه به ماشینی شدن زندگی و مشکلاتی که دارد، ورزش‌هایی که جنبه رقابتی نداشته و شادابی‌آور هم باشند توصیه می‌شوند. یا ورزش‌هایی که جنبه تفریحی داشته باشند. در این زمینه ورزش‌های همگانی مفیدترند و سریع‌تر تأثیر می‌گذارند.
در یکی از سفرهایم دیدم استخری را پر آب کرده بودند و درون آن ماهی ریخته بودند. چند تا از ماهی‌ها را رنگ زده بودند و شرکت‌کنندگان باید این ماهی رنگی‌ها را می گرفتند و خیلی هم شاد بودند. این شادی و تحرک حتی روی هورمون‌ها هم تأثیر مثبت می‌گذارد. تحقیقات نشان می‌دهد ورزش روی جنبه‌های مختلف جسمی، عاطفی و اخلاقی انسان‌ها تأثیرگذار است.
- ورزش چه‌طور می‌تواند روی عواطف تأثیر بگذارد؟
عواطفی مثل ترس، خشم، محبت، حسد و... را همه نوجوانان دارند. ولی چگونه آنها را کنترل می‌کنند؟ ورزش باعث می‌شود فرد در این موقعیت‌ها رفتار خود را کنترل کند.
مثلاً کودکانی که در موقعیت ترس قرار می‌گیرند هر کاری انجام می‌دهند. یکی فرار می‌کند، یکی می‌نشیند،کودکی حالت هجومی دارد و... مهم این است که کودک بهترین روش را برای کنترل این حس یا عاطفه‌اش انجام دهد. کودکی که ورزش می‌کند در این شرایط عکس‌العمل منطقی خواهد داشت. این درباره ترس بود، اما درباره همه عواطف هم همین خواهد بود.
کسانی که روزانه ورزش می‌کنند، رفتارشان در جامعه منطقی تر است. ورزش ارتباط خوبی با منش‌های پهلوانی دارد و ورزش و اخلاق باعث می‌شوند جامعه سالم باشد.
- نوجوانانی که خارج از مدرسه فعالیت ورزشی نمی‌کنند فقط هفته‌ای دو ساعت زنگ ورزش دارند. هفته‌ای دو ساعت ورزش را می‌توان فعالیت ورزشی محسوب کرد؟
تأثیر ورزش مثل تأثیر آمپول و قرص نیست. ورزش باید به صورت مداوم و مستمر باشد تا نتیجه دهد، تا روی روان تأثیر بگذارد؛ روی روابط اجتماعی اثر بگذارد و حتی برای این‌که نوجوانان اندام خوبی داشته باشند. تحقیقات نشان می‌دهد ورزش روزانه حداقل بعد از چهار تا شش هفته روی شرایط فیزیکی تأثیر می‌گذارد. هفته‌ای دو ساعت نه تنها تأثیری ندارد بلکه می‌تواند مضر هم باشد.
در هر جلسة ورزشی، اول یک گرم کردن عمومی داریم، بعد گرم کردن تخصصی، که حرکات کششی و اختصاصی آن رشته را انجام می‌دهند. هرکدام از اینها 02 دقیقه وقت می‌خواهند و اگر این زمان را کم کنیم، بچه‌ها آسیب خواهند دید و انعطاف و دامنه حرکتی‌شان کم خواهد شد. حالا به اینها حضور و غیاب و بحث‌های دیگر مدرسه را اضافه کنید، ببینید وقت برای این تمرین‌ها هست؟ با یک آموزش و مهارت نصفه‌نیمه و شرایط بدنی بد، بچه‌ها عضو تیم‌های ورزشی می‌شوند و بعد این بچه‌ها دچار سرخوردگی و دلزدگی از ورزش هم می‌شوند.
